Οι δρόμοι που συναντήθηκαν θα ενώνονται για πάντα…”
Σας έχω ξαναμιλήσει για τις ”αναγνωστικές” μου απαιτήσεις σε σχέση με τα αισθηματικά μυθιστορήματα καί πως επιθυμώ εκείνες να ”καλύπτονται” από τα βιβλία -αυτής της θεματικής- που διαβάζω. Ένα βιβλίο που ανήκει σε αυτό το είδος είναι το μυθιστόρημα της συγγραφέως Ευαγγελίας Πέτρου, με τίτλο ”Για να σε συναντήσω”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Έξη. Ένα μυθιστόρημα που μέσα στις σελίδες του φιλοξενεί την αληθινή ιστορία των προσώπων του, βασισμένο πάντα στα πλαίσια της μυθοπλασίας.
”Δύο νέοι συναντιούνται τυχαία… στο τότε, στο τώρα, στο αύριο. Η προδοσία και ο φθόνος θα τους φέρουν αντιμέτωπους. Μα είναι πράγματι στο δικό τους χέρι το τι θα γίνει;”
Ανέκαθεν αγαπούσα τα βιβλία, οι ιστορίες των οποίων βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τα καθιστά τόσο σαγηνευτικά στην σκέψη μου, μα δεν μπορώ να πω πως δεν μένω ανεπηρέαστη από εκείνα. Ναι, ωραία η μυθοπλασία. Μας ταξιδεύει, μας ηρεμεί, μας ψυχαγωγεί, μας ”ανοίγει” τους ορίζοντες, μα δεν παύει να είναι αποκύημα της φαντασίας του/της εκάστοτε δημιουργού. Ενώ η ζωή… Άχ η ζωή παιχνίδια που μας ”παίζει”, τοποθετώντας μας πότε στην θέση των πρωταγωνιστών καί πότε των κομπάρσων… Κι εκεί που νομίζουμε πως έχουμε τον απόλυτο έλεγχο στα χέρια μας, έρχεται καί τα ”γκρεμίζει” όλα σαν να ήταν πύργος στην άμμο… Καί τότε, ποιος/α θα έχει το κουράγιο καί την ψυχική δύναμη να ξεκινήσει από την αρχή;
Περιγραφή:
Είναι πανσέληνος του Αυγούστου και μια ακαταμάχητη επιθυμία ωθεί την Έλια να βάλει το δαχτυλίδι της γιαγιάς της. Ένα κόσμημα του οποίου την ιστορία η ίδια αγνοεί, αλλά η γιαγιά της δεν το αποχωριζόταν ποτέ, όσο ζούσε. Αυτή η νύχτα θα στιγματίσει για πάντα τη ζωή της. Το όραμα ενός άντρα στο όνειρό της θα την οδηγήσει πίσω στο νησί της. Τα βήματά της στο γεμάτο αναμνήσεις σπίτι πάνω στον λόφο, ψάχνοντας να βρει την άκρη του νήματος. Ένα παλιό ξύλινο κουτί θα φέρει στο φως ένα καλά κρυμμένο μυστικό, μιας αγάπης μεγάλης που συγκλόνισε εκείνους που τη βίωσαν, αλλά κανείς δεν γνώριζε μέχρι σήμερα. Η Έλια έχει μόλις συναντηθεί με το πεπρωμένο της και ακολουθώντας το ένστικτό της ταξιδεύει στην πλανεύτρα Σμύρνη, για να βρει απαντήσεις. Και τότε τον βλέπει. Ο Πάτροκλος, ο άντρας που στοιχειώνει τις σκέψεις της, στέκεται μπροστά της ξανά… Υπάρχει, άραγε, γραμμένο; Μία ιστορία που ξεκινά στη Σμύρνη του 1840 και καταλήγει στο σήμερα. Ένα δαχτυλίδι ποτισμένο με λόγια ευχής και κατάρας. Ένας έρωτας ανεκπλήρωτος που θα γίνει πυξίδα για μία αγάπη αληθινή… Γιατί οι δρόμοι που κάποτε συναντήθηκαν θα ενώνονται για πάντα…
Καθώς μεγαλώνω, όλο καί περισσότερο αντιλαμβάνομαι πως οι κύκλοι που ”άνοιξαν”, κατά το παρελθόν, έρχεται η στιγμή που επιθυμούν να ολοκληρωθούν. Άλλοτε αργά, άλλοτε πιο σύντομα απ’όσο μπορεί να περιμέναμε, τα πάντα βρίσκουν τον δρόμο τους. Ακόμα κι αυτά που θεωρούμε πως τα έχουμε ”θάψει” τόσο βαθειά μέσα μας κι έχουμε την ψευδαίσθηση πως τα έχουμε αφήσει ανεπιστρεπτί πίσω μας. Μα πόσο λάθος κάνουμε; Δεν ξέρω αν λέγεται μοίρα, δικαιοσύνη, νόμοι της φύσης, ή, όπως αλλιώς επιθυμείτε να το ονομάσετε, μα η ίδια η ζωή μας έχει αποδείξει πως δεν πρέπει να λέμε ”ποτέ” καί ”πάντα”, διότι όλα αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού…
”Για να σε συναντήσω”, λοιπόν, καί μέσα στο βιβλίο δεν θα βρούμε μόνο τον έρωτα καί το πως μπορεί αυτός να δοκιμαστεί, να ευδοκιμήσει, ή, καί όχι. Το βιβλίο μιλάει καί για τις ανθρώπινες σχέσεις που χαρακτηρίζονται από αδικία, πόνο, ελπίδα, αγάπη, κατανόηση, αχαριστία, δεύτερες ευκαιρίες καί καρμικές σχέσεις/συναντήσεις ζωής που μας σημαδεύουν ανεξίτηλα. Η συγγραφέας επιλέγει να αναδείξει όλα τα παραπάνω μέσα από ένα αρκετά καλογραμμένο καί μεστό κείμενο, που διαβάζεται άκοπα καί ευχάριστα. Ο λόγος της είναι άμεσος, οικείος καί τρυφερός. Δεν αδικεί καί δεν κατηγορεί. Προσπαθεί να λειάνει τα γεγονότα καί να απαλύνει τις πληγές που άνοιξαν κατά το παρελθόν. Καί πάνω απ’όλα μας δείχνει τον δρόμο ώστε να έχουμε θάρρος καί πίστη να κυνηγήσουμε/ακολουθήσουμε όσα αγαπάμε καί μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους/ες, ακόμη κι αν πρέπει να φέρουμε μεγάλες αλλαγές στην ζωή μας, αφήνοντας μακρυά όλα όσα είχαμε ως δεδομένα μέχρι σήμερα.
Εν κατακλείδι, μιλάμε για ένα ποιοτικό καί γλυκόπικρο βιβλίο που μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς. Καί να θυμάστε, αν κάτι είναι γραφτό να γίνει, θα έρθει να σας βρει αργά, ή, γρήγορα… Έχετε πίστη καί υπομονή.
Καλή ανάγνωση,
Κυριακή Γανίτη