Η Ασπασία Καρατζά, γεννήθηκε στη Γενεύη από γονείς Φαναριώτες. Έχει στην πλάτη της μια βαριά οικογενειακή ιστορία και είναι μια πανέμορφη γυναίκα. Είναι πνευματικά καταρτισμένη, διαθέτει εξαιρετική παιδεία και ανατροφή, είναι γλωσσομαθής και δυναμικός χαρακτήρας. Μια ξανθιά αρχόντισσα με δέρμα διάφανο κάνει αισθητή την παρουσία της, όπου κι αν βρεθεί.
Κόρη μιας μάνας με εκρηκτικό χαρακτήρα και του σκληρού, απόλυτου και άπληστου για χρήμα και δόξα Καρατζά. Στο πλευρό της Ασπασίας πάντα υπάρχει ως ακοίμητος φρουρός η ηλικιωμένη παραμάνα Ασημίνα, που με τη στάση της θα είναι στήριγμα και αποκούμπι της Ασπασίας.
Η πρωταγωνίστριά μας είναι σε ηλικία γάμου, μα ο κατάλληλος δεν έχει ακόμη βρεθεί. Η ίδια θέλει να ερωτευτεί και να αγαπήσει μα ο πατέρας πρέπει να κοιτάξει το συμφέρον της οικογένειας. Η Ασπασία θα αναμοχλευτεί με την ιστορία της Ελλάδος, πλάι σε βασιλείς και βασίλισσες και θα γράψει το δικό της κεφάλαιο, όχι όμως με φωτεινά γράμματα, παρά με άλικα και ματωμένα.
…σίγουρο είναι μόνο το τετελεσμένο…
Η μέρα υποδοχής του Όθωνα το ~1830, οι γλαφυρές περιγραφές της μητέρας Εριφύλλης από τη ζωή στην Πόλη, τα μάτια της κοσμικής Αθήνας που στέκουν λίγο παραπάνω στην καλλονή Ασπασία, ένας πρώτος χορός στο παλάτι φορώντας εθνική ενδυμασία και η συνάντηση με έναν άνθρωπο του βουνού στη Μονή του Οσίου Λουκά, μας εισάγουν στην ιστορία και πλάι στην Ασπασία, την Αμαλία αλλά και τον Σπήλιο, αρχίζει να ξεμπλέκεται ένα πονεμένο κουβάρι.
Η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία είναι μακρινή και τα δεδομένα της σε πολλούς από εμάς δυσνόητα. Αλήθεια είναι αποκοτιά να κυνηγήσεις τον έρωτα; Σήμερα η απάντηση σίγουρα θα ήταν αρνητική, μα τόσα χρόνια πριν εκτός από ανάρμοστο, ήταν και απαγορευτικό για μια κοπέλα της τάξης της Ασπασίας.
Εκείνη όμως τολμά, ρισκάρει, ερωτεύεται μα η μοίρα της έχει άλλα γραμμένα…
Θα διαβάσουμε για τα θεραπευτικά αφεψήματα με φαρμακευτική δράση, για τον μοναχογιό γόνο μιας επιφανούς οικογένειας από τη Βαυαρία Λούντβιχ, για μια πρόταση που γίνεται δεκτή από τον πατριάρχη της οικογένειας χωρίς καμιά συζήτηση, αλλά και για μια μάνα εγκλωβισμένη ανάμεσα στη δυστυχία της κόρης και το πείσμα του άνδρα της.
Σειρά έχει ένας χορός υπό την αιγίδα της βασίλισσας, μια πρόσκληση για ένα κυριακάτικο τραπέζι, μια συνάντηση καμωμένη από τύχη, ο ηγούμενος με τα γερά κότσια του μοναστηριού της Γερσαλής, η μανία και ο θυμός του Καρατζά που ξεσπά σε αθώους, αλλά και ένα πουγκί με λίρες που αφήνονται βορά σε λάθος χέρια.
Τα γεγονότα με γοργούς ρυθμούς διαδέχονται το ένα το άλλο, η Ασπασία δοκιμάζεται, πονάει και πασχίζει να δαμάσει τους χτύπους της καρδιάς της και τα νέα πρόσωπα που εισβάλλουν στην ιστορία καταλαγιάζουν τη στενοχώρια της, μα όχι στο έπακρο.
Η αισιόδοξη και χαμογελαστή Ελένη, η καλόκαρδη Βασιλική, δυο γράμματα ξέχειλα πόνο και αγάπη, τα αντικείμενα που πωλούνται για τα προς το ζην, ένα τσάι με καλεσμένες κυρίες των καλών οικογενειών, αλλά και ένα πετυχημένος έμπορος έρμαιο της μητέρας του, δίνουν τη σκυτάλη στους τίτλους τέλους της ιστορίας, έχοντας ακόμη άσους στο μανίκι.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Ελένης Βαηνά, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…όταν αποφεύγεις τη στενοχώρια και δεν γυρεύεις παρά μονάχα ησυχία, τότε μάλλον αυτή έρχεται και σε γυρεύει…
Ένα νέο σκίρτημα θα γεννηθεί στη νεανική καρδιά της Ασπασίας, ένα περιδέραιο μεγάλης αξίας θα αλλάξει χέρια, η ευτυχία θα τολμήσει να χτυπήσει την πόρτα μιας στραπατσαρισμένης καρδιάς αλλά και ο από μηχανής θεός Έρνεστ θα κλείσουν την αυλαία με την πρωταγωνίστρια Ασπασία να διεκδικεί το μερίδιο που της ανήκει.
Μπορεί πράγματι να έχει πέσει πολύ νερό στο ρυάκι της λήθης, μα αρκεί μια σπίθα για να ξυπνήσει τα πάντα. Μια δυναμική γυναίκα γεννιέται από τις στάχτες της, πασχίζει να αναδυθεί, τολμά να ζήσει. Η ζωή δεν της χαρίστηκε, μα και εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Πολέμησε για την ευτυχία της, πολέμησε για τη ζωή της, πολέμησε για την οικογένεια και τη θέση της.
Άδραξε ευκαιρίες, ερωτεύτηκε σφόδρα, κινδύνεψε το δίχως άλλο, απώλεσε πολλά, μα κράτησε στην καρδιά της άσβεστο τον πόθο και την αγάπη. Πλάι σε πρόσωπα που τη στήριξαν και την αγάπησαν πραγματικά, βρήκε απάνεμο λιμάνι να ανθίσει και να πετάξει καρπούς και έκρυψε βαθιά μέσα της πόνο και βάσανα.
Η Ασπασία λοιπόν, είναι μια γυναίκα ικανή να παραδειγματίσει με τον δυναμισμό της και αδημονεί να διαβαστεί η ιστορία της, να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και να γνωστοποιήσει σε όλους το μυστικό της!
Κατερίνα Σιδέρη
Το μυστικό της Ασπασίας – Ελένη Βαηνά | τοβιβλίο.net