“Μια Χριστουγεννιάτικη ανάμνηση” της Ελπινίκης Καλαγκιά

Όταν διάβασα το μήνυμα των ΕΞΗ που μας ζητούσε μια ξεχωριστή χριστουγεννιάτικη ανάμνησή μας, θυμήθηκα εκείνη τη σκηνή από το δημοφιλές σίριαλ «Στο Παρά Πέντε» που είχαν καθίσει όλοι γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και μοιράστηκαν τα πιο ιδιαίτερα Χριστούγεννά τους βαθμολογώντας τα διασκεδαστικά. Μας έκανα εικόνα όλους εμάς, άλλοι να γνωρίζονται μεταξύ τους και άλλοι, να ενώνουμε τις αναμνήσεις μας σε μια προσπάθεια να δώσουμε ελπίδα και χαμόγελο στα δύσκολα που περνάμε.

Τα δικά μου Χριστούγεννα από μικρή μέχρι και τώρα δεν είχαν κάτι ξεχωριστό, κάτι ιδιαίτερο. Αναφέρομαι ανήμερα της γιορτής. Ωστόσο θα μοιραστώ μαζί σας μια πολύ προσωπική ανάμνηση με γλυκόπικρη γεύση. Ευτυχώς η γλυκιά αίσθηση έμεινε για το τέλος…

Δεκέμβρη του 2007 και την εβδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς συνειδητοποίησα ότι είχα καθυστέρηση. Το τεστ εγκυμοσύνης που έκανα βγήκε… αχνό θετικό. Κάνοντας Β΄ χορειακή και μιλώντας τηλεφωνικά με το μικροβιολόγο στις 31 Δεκέμβρη μου είπε: «Συγχαρητήρια! Είστε έγκυος… όμως καλό θα ήταν να προσέξετε και να μιλήσετε με το γυναικολόγο σας». Μέχρι τότε δεν είχα προσωπικό γυναικολόγο και δε βιάστηκα να επικοινωνήσω με κάποιον. Πέρασα την αλλαγή του χρόνου αγκαλιά με ένα αχνό θετικό τεστ εγκυμοσύνης και με ένα γλυκό χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Τα πράγματα δεν πήγαν καλά… Ένα μήνα μετά απέβαλα. Πέρασα δύσκολα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δε θα τον ξανά υποβάλλω σε αυτή τη διαδικασία.

Ευτυχώς… δεν τήρησα την υπόσχεσή μου. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, παραμονές Πρωτοχρονιάς του 2008, χρειάστηκε να ξανακάνω τεστ εγκυμοσύνης. Αυτό βγήκε φουλ θετικό! Μετά τα αποτελέσματα της Β΄ χορειακής μιλάω με τον προσωπικό μου πλέον γυναικολόγο, που θέλω να είναι καλά και να ξέρει ότι τον σκέφτομαι πάντα με αγάπη. Μου είπε: «Είσαι έγκυος και με τη βούλα»! Ο νέος χρόνος με βρήκε αγκαλιά με ένα θετικότατο τεστ εγκυμοσύνης το οποίο μέχρι και σήμερα βρίσκεται στο συρτάρι μου μαζί με τον ομφάλιο λώρο της 15χρονης πλέον κόρης μου. Αν το δω πιο ρομαντικά…οι Τρεις Μάγοι επισκέφτηκαν κι εμένα εκείνες τις μέρες… Ίσως το κάνουν κάθε χρόνο πια. Νοερά τους βλέπω να κρατούν στα χέρια τους… την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα…

Πιστέψτε στο θαύμα, πιστέψτε στο Θεό! Δε μας έχει μείνει τίποτα άλλο εκτός από αυτό. Πρόσφατα άκουσα κάτι που μου έδωσε ελπίδα. «Ο Θεός απαντά με τρεις τρόπους… Λέει ΝΑΙ και δίνει αυτό που θέλεις… Λέει ΟΧΙ και δίνει το καλύτερο…  Λέει ΠΕΡΙΜΕΝΕ… και σου δίνει το τέλειο!»